Wat heb je nodig
Als je iemand vraagt wat hij of zij nodig heeft, dan zegt deze al gauw. Doe maar wat! En daar is de kous dan mee af. Alleen krijg je dan wat je eigenlijk benodigd had of waar je naar verlangde. Daar kun je dus alle kanten mee op. Het begint natuurlijk met de oorspronkelijke vraag en op welke wijze je deze laat landen bij de ander. Daar kun je twee kanten mee op. Ten eerste als je een ander precies tot op de letter gaat voorschrijven wat je benodigd hebt, zul je zeker niet meer krijgen. En het is de vraag of deze persoon dan met je mee gaat denken omdat alle creativiteit je er uit gehaald hebt. Anderzijds als je het te losjes houdt, dan weet de ander niet wat je vraagt en dan is daar moeilijk aan te voldoen. Hij of zij vult het dan maar zelf in en dat kan ook alle kanten op. In een commerciële verhouding kan dat nog wel eens betekenen dat de beantwoordde daar akelig beter van wordt.
En dan moet je dat op peil houden
Ik neem aan dat geleverd wordt wat gevraagd is. Dat is de normaal, maar wie zegt dat er niet veel meer inzat. Dat men er wel alles uit heeft gehaald, zoals bij leveranciersmanagement waar je uit je leveranciersrelatie haalt wat er in zit. Je kunt dat leren door een leveranciersmanagement training te volgen. Dan leer je alles over de verhouding met je leverende bedrijven en hoe je daar als inkoper mee om moet gaan. Het is leuk om dat te weten en daar ook werk van te maken. Zodoende dat je succes hebt en er van kunt nagenieten. Maar hoe hou je iedereen scherp en bij de les, dat is nog een heel ander verhaal.
Om de zoveel tijd met elkaar aan de bak
Er wordt vaak gedacht als je het aandacht geeft dat het dan gewoon wordt uitgevoerd. Zoals er ook mensen zijn die een grafiek aan de muur handen en dan maar hopen dat de lezer er zelf zijn analyse en conclusie er bij bedenkt. En dat het dan als vanzelf goed komt. Nou deze mensen komen vaak bedrogen uit want voor niks gaat de zon op, maar al het andere daar zul je toch iets aan moeten doen. Dat geldt ook voor het op peil houden van je prestaties.
